تمام صفحه‌کلید‌ها چه حقیقی باشد چه مجازی، ابزاري برای وارد کردن اطلاعات محسوب می‌شود؛ پس وقتی شما یکسری از کلمات را پشت سر هم تایپ می‌کنید، به رايانه دستور مي‌دهيد و این دستور خاص پس از اجرا به شما نشان داده مي‌شود. این دستور می‌تواند شامل کارهايی متفاوت باشد؛ از نوشتن متنی در برنامه ورد گرفته تا بستن برنامه‌ای خاص یا نوشتن نشاني يك سایت در قسمت نوار مربوط به اين كار. ولی حقیقتاً تفاوت صفحه‌کلید‌های مجازی و حقیقی در چیست؟كيبوردهای معمولی مانند صفحه‌کلید لپ‌تاپ‌ها و رايانه‌‌های شخصی به خودی خود سيستمي شبیه رايانه دارد. اگر این صفحه‌کلید‌ها را باز کنید در آنها یک پردازشگر و مدارهای کوچک را مشاهده خواهید کرد، درست همانند آن چيزي كه در رايانه‌ها وجود دارد. برای توضیح بیشتر باید اضافه کرد که در زیر هر يک از کلید‌ها مداري وجود دارد ‌که وقتي شما یک کلید را فشار می‌دهید، در حقیقت به مداری خاص اشاره می‌کنید. با فشار دادن دکمه‌ای خاص، یک جریان الکتریکی به داخل رايانه ارسال می‌شود، پردازشگر هم با دریافت این جریان سیگنال مورد نظر را تشخیص داده و کار مربوط به آن را انجام می‌دهد. البته پاسخ پردازشگر به چند روش متفاوت صورت می‌گیرد که در اینجا بحث‌های مربوط به این عمل را بررسی نخواهیم کرد، ولی به طور کلی پردازشگر تمام اطلاعات لازم برای جواب‌دهی به سیگنال مورد نظر را ارسال مي‌كند. صفحه‌کلید رايانه‌‌های شخصی از طریق کابل‌های معمولی با پردازشگر ارتباط برقرار می‌کند، این در حالی است که برخی صفحه‌کلید‌ها از طریق ارتباط بی‌سیم بلوتوث به پردازشگر مورد نظر متصل می‌شود. باید اضافه کنيم که صفحه‌کلید لپ‌تاپ‌ها به صورت مستقیم به سخت افزار متصل می‌شود.بیایید به بررسی نحوه عملکرد صفحه‌کلید‌های مجازی بپردازیم. تفاوت عمده این صفحه‌کلید‌ها در این است که هیچ سوئیچی روی آنها موجود نیست. به بیان دیگر هیچ کلیدی به صورت مکانیکی در این بین کار نمی‌کند، بلکه گجت مورد نظر، صفحه‌کلید مجازی را روی سطحی بسیار صاف و صیقلی با کمک اشعه قرمز لیزر به تصویر می‌کشد. این لیزر دقیقاً مشابه لیزر‌های قلمی‌ و معمولی است که در بسیاري از جاها موجود است، با این تفاوت که DOE مربوط به گجت با ابزارهای خاص سایز لیزر‌های مورد نظر را به اندازه دلخواه تبدیل کرده و روی سطح مورد نظر به تصویر می‌کشد.

نحوه کار این مدل از صفحه‌کلید‌ها به همين جا ختم نمی‌شود؛ چرا که تصویر ساده صفحه‌کلید نمی‌تواند به تنهایی کارایی چندانی برای شما داشته باشد، بلکه لازم است ابزاری این اطلاعات تایپ شده شما را پردازش کند. به همین منظور infrared) IF) در قسمت پایین گجت وجود دارد که امواج infrared را دریافت می‌کند. هنگامی‌که شما تایپ می‌کنید در حقیقت انگشتانتان را در ناحیه‌های متفاوتی از اشعه‌های infrared عبور می‌دهید، پردازشگر مورد نظر یا CMOS مکان‌هایی را که انگشتانتان روی آنها قرار گرفته‌اند به تصویر می‌کشد و تمام این اطلاعات در اختیار chip برای پردازش اطلاعات مجازی قرار مي‌گيرد. بعد از آن گجت مورد نظر تمام این اطلاعات را در اختیار رايانه مي‌گذارد.از دیگر مشخصات این صفحه‌کلید‌های مجازی می‌توان به وزن آنها اشاره کرد که چیزی معادل 7/56 گرم است که قابلیت جا به جایی بسیار بالا را نیز باید به آنها اضافه کرد. این گجت از 2 راه می‌تواند به تلفن همراه یا رايانه شما متصل شود؛ راه اول از طریق کابل USB است و راه دوم از طریق اشعه بلوتوث. این دو راه اتصالی این امکان را به صفحه‌کلید مجازی می‌دهد که اطلاعات را برای پردازش در اختیار پردازشگر مورد نظر قرار دهد.